De week na de marathon; vol van alle indrukken, leeg door de prestatie, blij dat het erop zit, jammer dat het erop zit.

 Zo dubbel voelt het. Mentaal heb ik het geheel als behoorlijk zwaar ervaren, lichamelijk voelde ik me na twee dagen weer fit. Mede door alle lieve en enthousiaste reacties om me heen ben ik me er ook snel van bewust geworden dat mijn tijd op dit moment en op deze dag het best haalbare was. Daarmee ben ik dan ook echt tevreden nu. Ik denk dat ik op de manier zoals de race nu verliep veel meer marathon bagage mee zal nemen naar de volgende keer dan wanneer ik in een optimale race onbedreigd naar 2:42 was gelopen. Ja, je leest het goed "de volgende keer'....Ik kan niet wachten! Hoogst waarschijnlijk zal ik in het najaar opnieuw een poging doen voor een (<)2:42 tijd, waar dit zal plaatsvinden is nog niet duidelijk. Allereerst ben ik nu lekker aan het uitrusten, maar zoals ik al zei valt het lichamelijke herstel me heel erg mee. Ik reken me echter nog niet rijk, ik weet van ervaren marathonlopers dat de lichamelijke dip ook nog later kan komen. Desondanks maken we wel al plannen voor de zomer. Ik zal mogelijk starten op het NK 10.000m op 17 mei, afhankelijk van hoe ik me dan voel. Verder zullen er in de zomer enkele baanwedstrijden volgen, 5000m en mogelijk 3000m. Daarnaast wil ik nog een snelle 10km op de weg lopen. Als het tweede marathonavontuur daadwerkelijk vorm krijgt betekent dit dat ik daarvoor vanaf de zomer weer volop in training ga. Ik verheug me op een marathonvoorbereiding in de zomer, achteraf gezien vond ik de lange trainingen na mijn werk, en daardoor in het donker, toch best zwaar in de winter.

 

Ik wil daarnaast via deze weg n.a.v. mijn marathondebuut een aantal mensen in het bijzonder bedanken:

- Anne, voor het onvoorwaardelijk steunen van mijn plan, het vertrouwen, het losmasseren en het begeleiden tijdens de lange trainingen en vooral de halve in Den Haag en natuurlijk de hele in Utrecht.

- Thijs, mijn trainer, voor de prettige en enthousiaste samenwerking de afgelopen 3 jaar, die tot nu toe zeker zijn vruchten heeft afgeworpen.

- Johan, mijn fysiotherapeut, voor het feit dat je altijd een plekje vrij maakt voor me als ik je nodig heb.

- Mijn moeder en zusje, voor de steun en de support voor en tijdens de wedstrijd.

- Roy en Erwan, voor het haaswerk en de mentale support onderweg

- Heleen, voor het wegnemen van zorgen en twijfels met name rondom de laatste voorbereidingsweken en je aanwezigheid bij de wedstrijd.

- Pauline, voor de gezellige trainingsstage in Portugal.

- Mijn familie, hardloopvrienden, studie/vwo vrienden en collega’s voor interesse, smsjes, mailtjes en what’s appjes voor-tijdens-en na de wedstrijd.

- Onno, voor het vergezellen tijdens de laatste lange duurloop.

- Martijn, Bouke en Andrea voor jullie aanmoedigingen in het centrum van Utrecht.

 

BEDANKT!

IMG-20120410-WA0000

Vandaag was het zover; de marathon van Utrecht. Hét doel waar ik ruim 3 maanden voor getraind had en waar het dan allemaal in een krappe 2u45 moet kloppen. Van tevoren wist ik eigenlijk al dat het waarschijnlijk niet helemaal zou gaan kloppen gezien het weerbericht. Dat was eigenlijk het hele paasweekend prima, maar zou op maandag omslaan naar wind en regen. Mijn eigen voorbereiding was prima, ik had de trainingen goed doorstaan en was uitgerust. De dagen voor de wedstrijd voelden de benen soepel, de kleine pijntjes die in de zware weken her en der waren opgespeeld waren eigenlijk vrijwel verdwenen en dat gaf veel vertrouwen. We hadden goed nagedacht over de drank en voeding voor onderweg en vertrokken met een heel overlevingspakket richting Utrecht.

20120408_105810

Ten aanzien van het weerbericht is het altijd maar afwachten hoe het weer uiteindelijk daadwerkelijk is, maar toen we vanmorgen opstonden kwamen we er al snel achter dat het dit keer (helaas) klopte. Het was grauw, grijs, regenachtig en er stond behoorlijk veel wind. Aangezien ik 2 hazen had (Roy Hoornweg en Erwan Piriou) hoopte ik dat ik niet zoveel last zou hebben van de wind, in ieder geval niet op het eerste gedeelte waar we voornamelijk wind tegen zouden hebben.

thijs_en_ik  erwan_roy_en_ik

Thijs (trainer) en ik                                                              Hazen Erwan en Roy   

 Vol goede moed vertrokken we om 8:30u met de bus vanaf het hotel richting start waar we nog ruim tijd hadden ons voor te bereiden. Om 10:30 klonkt het startschot en was mijn eerste marathonavontuur begonnen. We vertrokken prima op tempo en moesten gelijk tegen de wind in een brug over. Dit viel me mee en daarna konden we lekker ritme zoeken. Ik liep prima tussen mijn hazen, maar had al snel door dat dit zeker geen vrijbrief voor tegenwind was. Het was een lastige wind die voor mijn gevoel ook veel draaide. Daarnaast regende het bij vlagen ook fors, waardoor we vrij snel al natte kleding en schoenen hadden. Ik hoopte dat ik geen blaren zou oplopen door de natte sokken die begonnen te schuren in mijn schoenen.

 

kN20120409_63020

De eerste waterposten op 5 en 10 km verliepen prima en ik kon de sportdrank goed verdragen. 10km kwamen we door op 38:00, 20seconden onder schema 2u42. Het voelde vrij gemakkelijk, wat ook de bedoeling is tijdens het eerste deel van de marathon, echter had ik al wel vrij snel last van mijn buik en stijve liezen, waarschijnlijk door de kou en nattigheid. Rondom 15km lostte een atlete uit Estland die als doel 2.42 had waarmee zij zich zou kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen. Vanaf dat moment liep ik alleen met mijn hazen. Van 10 naar 20km hadden we meer wind van opzij dan tegen en liepen de kilometers nog vrij soepel, hoewel ik wel eerlijkheidshalve moet toegeven dat ik wel bij 15 voor het eerst dacht hoe ik in hemelsnaam in dit tempo bij de finish moest komen. Dan merk je wel dat je wat aan je lange trainingen hebt gehad waarbij je dat ook weleens hebt gedacht en aan de CPC 4 weken geleden waar ik het al vrij vroeg in de wedstrijd zwaar kreeg.

Ik vond het heel fijn dat mijn moeder en zus (in regenpak) naar verschillende kilometerpunten fietsten om aan te moedigen en voelde dat zij met drie paar ogen mij steunden.

Op 20km kwamen we prima op schema door, daar stopte mijn haas Erwan. Met Roy ging ik verder en bleven we wisselend erg last van de wind houden. Ook werden de benen steeds stijver door de natte kou, maar kon ik soms na een mindere kilometer het tempo wel weer oppakken. Wel besefte ik tussen 20 en 30km dat ik mijn doel 2.42 niet ging halen. Ondertussen liep ik toen wel in op enkele buitenlands dames, die ik ook voorbij gegaan ben, dat bevestigde dat ik niet de enige was die het zwaar had. Roy haaste prima, bleef me scherp houden en me zo goed mogelijk tegen de wind beschermen. Hij zou eigenlijk meegaan tot 32km, maar omdat we wisten dat kilometer 33-34 de laatsten met forse tegenwind waren stapte hij pas bij 35km uit waarvoor veel dank. Als je al vrij kapot bent is het moment dat je echt helemaal alleen komt te lopen een harde klap. Ik had 2 kilometer nodig om dat te boven te komen en vanaf dat moment fietsten naast Anne die mij de hele weg al vergezeld had ook 2 vrienden uit Den Haag mee wat een leuke verrassing was. Ik kon mezelf richting centrum nog wat oppeppen en de kilometers door het centrum en onder de Dom door waren bijzonder ondanks het feit dat er relatief weinig publiek was vanwege het slechte weer. Wel stond er nog een vriend uit Utrecht langs de kant waardoor ik weer gevoel had ergens naartoe te kunnen lopen. Ik had twee relatief goede kilometers, maar verloor alsnog op schema. Na de dom volgden de laatste drie kilometer waarin ik het echt erg zwaar had. In een flits zag ik Paula Radcliffe op het trottoir zitten in Athene toen zij uitstapte tijdens de Olympische Marathon en ik meen mij te kunnen indenken hoe leeg dat moet voelen. Ik beet mij vast in de laatste kilometers en op weg naar de finish hoopte ik nog onder de 2:46 te finishten, maar doordat er nog een fikse tegenwind opstak lukte dat niet en werd de eindtijd 2:46:03. Daarmee was ik 9e overall en 2e Nederlandse achter Miriam van Reijen. Gelukkig was iedereen er direct na de start om me op te vangen, naast Anne, mijn moeder en zus, ook Thijs, mijn manager, Heleen, Bouke, Andrea en Martijn; iedereen was net als ik helemaal verregend. Het is fijn zo'n bijzonder moment te kunnen delen.

kN20120409_63416

 

16_Reina_kapot  17_Reina_interview

                                   "leeg"                                                       1minuut na de finish interview met RTV Utrecht

Vrijwel iedereen die ik achteraf sprak liep 4 tot 5 minuten boven het beoogde plan. Het waren zware omstandigheden en ik had dit niet echt in gedachten als debuut. Als je alles bij elkaar optelt is dit wel een behoorlijke tijd en kan het in de toekomst alleen maar beter. Ik had me echt voorgenomen te gaan genieten vandaag, dit is echter niet helemaal gelukt doordat het zo zwaar was en doordat er ook wat sfeer mistte zoals ik die in Amsterdam ervaren heb afgelopen jaar, maar ook dat was denk ik grotendeels te wijten aan het weer. Desondanks vind ik het wel jammer, want ik ben redelijk tevreden met de eindtijd, alleen kan ik nu niet zeggen dat ik het echt "leuk" vond. 

Op dit moment moet ik helemaal nog niet denken aan een volgende marathon, maar ik ben te gebrand op een betere prestatie dat ik denk dat een vervolg niet lang op zich zal laten wachten.

 

Interview Losse Veter na de wedstrijd: http://losseveter.nl/blog/reina-visser-ik-willen-laten-zien-dat-ik-marathons-kan-lopen/ of http://vimeo.com/40019753

De eerste week na de CPC bestond voornamelijk uit herstel, maar daarna volgde weer een zware trainingsweek met veel omvang (150km), een forse baantraining en als afsluiting op zondag mijn langste duurloop van 40km. Toen deze ook goed afgesloten was had ik echt het gevoel dat ik een goede voorbereiding had gehad voor de marathon. De laatste twee weken bestaan immers uit afbouwen en zorgen dat ik heel blijf. Ik blijf gewoon werken op de kinderafdeling deze weken en dat zorgt ook wel voor afleiding. Ik merk wel dat het nu echt aftellen wordt, de laatste weken gaan erg snel. Ik heb vooral erg veel zin in de marathon, maar stiekem is het ook echt spannend. Dat voelt ook wel logisch aangezien het om iets gaat dat je nooit eerder hebt gedaan. Ik wil vooral vasthouden aan het feit dat ik me goed voorbereid heb en tijdens de CPC heb ervaren dat ik in goede vorm verkeer. De komende dagen draait het vooral om goed slapen, eten, soepel blijven en geen gekke dingen doen.

Ik ga met goede moed richting 9 april en ga genieten!

 

naamloos

Vandaag liep ik de halve marathon in Den Haag, de City Pier City. Naast dat ik in de marathonvoorbereiding graag een goede halve marathon wilde lopen, was het ook een test voor de vorm voor de marathon over ruim 4 weken in Utrecht. De kilometers van de trainingsstage in Portugal had ik goed verteerd en na  een bezoek aan mijn fysiotherapeut die werkelijk niks kon vinden dat enigzins scheef was of verhoogde spanning bevatte kreeg ik meer vertrouwen in de halve marathon en daarmee namen de liesklachten ook af.  

Zondag was het stralend weer; ongeveer 10 graden, nauwelijks wind en een strakblauwe lucht. Er stond een sterk veld aan de start en ik voelde me goed uitgerust. Alle ingrediënten waren dus aanwezig voor een goede prestatie. Mijn doel was rond 1u16:00 te finishen, als het enigzins mogelijk was natuurlijk net in de 1u15. Ik startte met een fors tempo, het voelde ook redelijk zwaar, maar ik dacht dat ik gewoon wat op gang moest komen. De eerste twee kilometerbordjes mistte ik en daardoor zag ik pas bij drie kilometer dat mijn gevoel te verklaren was: 10min24 (20 seconden te snel t.o.v. beoogd schema). Daarop was het zaak wel het goede ritme te zoeken en de brede lange wegen dwars door den Haag hielpen daar in die zin wel goed aan mee. Ik kwam de 5 kilometer door in 17:31, nog steeds ruim onder het schema van 1:16:00, maar wel een beter tempo dan de eerste kilometers.

CPC_1

Tussen 5 en 10km had ik wisselend aansluiting met verschillende groepjes mannen. Op het 10km punt was de tussentijd 35:27, slechts 2 seconden boven mijn PR op de 10km. Daar schrok ik wel van, aangezien het eigenlijk de bedoeling was een halve minuut minder snel door te komen. Echter betekende dit ook dat ik de tweede 5km precies het tempo had gelopen dat oorspronkelijk de bedoeling was. Tussen 10 en 15km had ik het moeilijk, er waren verschillende delen die vals plat omhoog liepen en wat klinkergedeelten waar ik altijd moeite mee heb. Desondanks kwam ik de 15km door in een nieuw officieus PR van 53:50; 26 seconden sneller dan op de Zevenheuvelenloop afgelopen jaar. Wederom een bevestiging dat het zevenheuvelen parcours mij toch niet zo ligt. Tot 15km had ik het mentaal moeilijk omdat ik het gevoel had niet meer onder de 1:16 te kunnen duiken; toen ik de tussentijd op de 15km zag besefte ik dat dit wel degelijk mogelijk was indien ik per direct mijn doorzettingsvermogen terug zou krijgen en het tempo wat kon versnellen.

CPC_2

Met het oog op een sub 1:16 tijd lukte dit en kon ik echt diep gaan. Ik liep nog flink in op Mariska Kramer, maar kwam op het rechte stuk naar de finish net 9 seconden tekort. Ik werd uiteindelijk 6e dame overall en 4e Nederlandse in een nieuw persoonlijk record van 1:15:48 (oude PR uit Venlo 2010 1:17:06, officieus PR Terschelling november 2011 1:16:36).

Ik ben uitermate tevreden met dit resultaat, zowel de eindtijd als de tussentijden waren erg sterk en geven vertrouwen dat de marathontrainingskilometers goed worden verteerd. Daarnaast zit het dus met de vorm goed en is het zaak nu heel te blijven voor het échte hoogtepunt van het voorjaar voor mij: de marathon in Utrecht op 9 april 2012. Echter, wat daar ook gebeurt, deze tijd is in ieder geval binnen!

 

 

22 februari vloog ik met Pauline Claessen naar Alfamar bij Albufeira aan de zuidkust van Portugal voor een 16-daagse trainingsstage. Het weer is hier heerlijk, hoewel de thermometer 18 graden toont is de gevoelstemperatuur met een reeds sterke zon veel warmer en kun je tussen 10:00 en 17:00 gewoon in short en top trainen. Er zijn hier ontelbare mooie paden door natuurgebieden, over de kliff en langs het strand. Daarnaast zijn de automobilisten hier erg gewend aan hardlopers en fietsers en kun je dus op de grote weg lopen zonder bang te zijn aangereden te worden; heel anders dus dan in Nederland.

Ik ben hier goed in training en rust vooral goed uit. Even 2 weken geen werk en dus de focus op het lopen, oefeningen en rust is een welkome afwisseling. Hoewel ik een pijntje in de lies heb ontwikkeld dat nog niet wil verdwijnen heeft mijn training daar niet onder te lijden. Afgelopen week bedroeg 130km en deze week zal de 140km overtreffen. Het pijntje heeft dus ook nog niet rust gekregen om te herstellen, daar zal ik samen met mijn fysiotherapeut aan gaan werken zodra ik thuis ben. Ik verwacht niet dat mijn deelname aan de CPC halve marathon in Den Haag op 11-03-12 in gevaar zal komen. Op naar de laatste weken van de marathonvoorbereiding!

Trainingsweek 27-2 t/m 04-03

Maandag: rust (na 31km op zondag)
Dinsdag: am 40min D1, pm 60min D1 met 3x10min D2
Woensdag: am 40min D1, pm baantraining 2x1600-3x1200-4x800
Donderdag: pm 1u40D1
Vrijdag: pm 50min D1 met 6x30sec versnellen
Zaterdag: am 1u20 met 4x10min D3, pm 30min D1
Zondag: lange duurloop 2u40.

       DSC01921_cliff_klein            DSC02028_baantraining_klein