Even een update vanuit Portugal.

Het NK 10km in Schoorl vorige week verliep redelijk. Ik was van plan weg te gaan op een PR (<35:15), maar al snel bleek dat het weer met wind en kou voor mij niet optimaal was. Het parcours was dit jaar verlegd of beter gezegd omgekeerd. We liepen eerst 3km door het dorp, toen een kilometer omhoog en daarna de duinen in. De start was (te) snel, zoals altijd in Schoorl. Ik had dit op tijd door en liet de groep voor mij los waardoor ik al vlot alleen kwam te lopen. Echter gedurende de vierde kilometer die dus fors omhoog ging, vielen de eerste dames uit de groep voor mij. Toen begon het oprapen, en dat voelt altijd goed. Ik had inmiddels door dat een PR niet haalbaar was en ging voor het beste resultaat op het NK. Nadat ik drie dames opgeraapt had ging ik op jacht naar de volgende op het duinpad. De wind draaide alle kanten op en het was moeilijk in een lekker ritme te lopen. Toen ik bij de volgende dame aanbeland was werd ik ook weer achterop gelopen door een concurrent. Gezamenlijk gingen we verder en in de laatste kilometers merkte ik dat mijn bil en hamstring compleet verstijfd raakte door het opspattende water en de kou. Tevens speelde mijn gebrek aan baanhardheid op: ik werd nog door 3 (baan) atletes ingehaald omdat ik niet mee kon versnellen. Uiteindelijk werd ik 16^e in totaal en 12^e op het NK in een tijd van 35:45. Noemenswaardig is wel dat ik beide 5 kilometers exact vlak heb gelopen, dus dat is wel in orde. Ik was redelijk tevreden, het was geen superwedstrijd, maar ook zeker niet slecht.

In Schoorl heb ik een sponsorcontract met Mizuno getekend voor komend jaar. Afgelopen jaar is van beide kanten goed bevallen en daar is nu dus een vervolg aan gegeven. Ik ben uiteraard erg blij met de steun die zij mij geven en ga met veel plezier Mizuno promoten!

De dag na het NK 10km was wederom een belangrijke dag voor mij: ik solliciteerde in Leiden voor een opleidingsplaats kindergeneeskunde (de opleiding voor artsen die kinderarts willen worden). Het is in het algemeen erg lastig om deze opleiding binnen te komen, er zijn veel kandidaten en weinig plaatsen. Het was voor mij de eerste keer dat ik solliciteerde voor deze opleiding en dus was het extra spannend. De gesprekken verliepen redelijk naar tevredenheid en een uur nadat ik het ziekenhuis had verlaten werd ik al gebeld: ik was aangenomen! Ik kon mijn geluk niet op: dit is waar ik al mijn halve leven hard voor gewerkt heb met de continue onzekerheid of ik ooit de mogelijkheid zou krijgen de opleiding te beginnen. Deze onzekerheid is dus nu voorbij! Ik zal naar alle waarschijnlijkheid aan het eind van de zomer beginnen in Leiden en zal dus die kant op verhuizen. Het zal een pittige tijd worden: het wennen aan de nieuwe woonplaats, de opleiding, een nieuw ritme vinden. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat ik dit, ondanks lange werkdagen, zal kunnen blijven combineren met lopen. Waarschijnlijk zal ik mij aansluiten bij de trainingsgroep van Bram Wassenaar in Leiden.

Op dit moment ben ik op trainingsstage in Portugal (Algarve) met Anouk, Jip, Fa, Miriam, Andrea en Bram. We hebben 2 appartementen en hebben het heel gezellig met elkaar. Samen trainen geeft een extra mentale en vaak ook fysieke boost en je kunt veel van elkaar leren. Het weer is nog niet geweldig, maar het is in ieder geval warmer dan in Nederland.

Ik train veel met Miriam, we hebben beiden het zelfde doel: < 2.38 op de Marathon van Rotterdam. De trainingen verlopen heel goed en mijn bil/hamstring houden zich rustig. Lekker verder werken aan de marathonvoorbereiding!

Tevreden na een harde baantraining met Miriam!         Krachttraining met Fa!

Plaats reactie