De week na de marathon; vol van alle indrukken, leeg door de prestatie, blij dat het erop zit, jammer dat het erop zit.

 Zo dubbel voelt het. Mentaal heb ik het geheel als behoorlijk zwaar ervaren, lichamelijk voelde ik me na twee dagen weer fit. Mede door alle lieve en enthousiaste reacties om me heen ben ik me er ook snel van bewust geworden dat mijn tijd op dit moment en op deze dag het best haalbare was. Daarmee ben ik dan ook echt tevreden nu. Ik denk dat ik op de manier zoals de race nu verliep veel meer marathon bagage mee zal nemen naar de volgende keer dan wanneer ik in een optimale race onbedreigd naar 2:42 was gelopen. Ja, je leest het goed "de volgende keer'....Ik kan niet wachten! Hoogst waarschijnlijk zal ik in het najaar opnieuw een poging doen voor een (<)2:42 tijd, waar dit zal plaatsvinden is nog niet duidelijk. Allereerst ben ik nu lekker aan het uitrusten, maar zoals ik al zei valt het lichamelijke herstel me heel erg mee. Ik reken me echter nog niet rijk, ik weet van ervaren marathonlopers dat de lichamelijke dip ook nog later kan komen. Desondanks maken we wel al plannen voor de zomer. Ik zal mogelijk starten op het NK 10.000m op 17 mei, afhankelijk van hoe ik me dan voel. Verder zullen er in de zomer enkele baanwedstrijden volgen, 5000m en mogelijk 3000m. Daarnaast wil ik nog een snelle 10km op de weg lopen. Als het tweede marathonavontuur daadwerkelijk vorm krijgt betekent dit dat ik daarvoor vanaf de zomer weer volop in training ga. Ik verheug me op een marathonvoorbereiding in de zomer, achteraf gezien vond ik de lange trainingen na mijn werk, en daardoor in het donker, toch best zwaar in de winter.

Ik wil daarnaast via deze weg n.a.v. mijn marathondebuut een aantal mensen in het bijzonder bedanken:

- Anne, voor het onvoorwaardelijk steunen van mijn plan, het vertrouwen, het losmasseren en het begeleiden tijdens de lange trainingen en vooral de halve in Den Haag en natuurlijk de hele in Utrecht.

- Thijs, mijn trainer, voor de prettige en enthousiaste samenwerking de afgelopen 3 jaar, die tot nu toe zeker zijn vruchten heeft afgeworpen.

- Johan, mijn fysiotherapeut, voor het feit dat je altijd een plekje vrij maakt voor me als ik je nodig heb.

- Mijn moeder en zusje, voor de steun en de support voor en tijdens de wedstrijd.

- Roy en Erwan, voor het haaswerk en de mentale support onderweg

- Heleen, voor het wegnemen van zorgen en twijfels met name rondom de laatste voorbereidingsweken en je aanwezigheid bij de wedstrijd.

- Pauline, voor de gezellige trainingsstage in Portugal.

- Mijn familie, hardloopvrienden, studie/vwo vrienden en collega’s voor interesse, smsjes, mailtjes en what’s appjes voor-tijdens-en na de wedstrijd.

- Onno, voor het vergezellen tijdens de laatste lange duurloop.

- Martijn, Bouke en Andrea voor jullie aanmoedigingen in het centrum van Utrecht.

BEDANKT!